*Aşağıdaki metin Almanca / İngilizce ... dillerinde de mevcuttur.*

Yeni dilsel kaynakları içinde büyüdüğümüz ailede, anaokullarında ve okullarda, daha sonra da mesleki eğitim ve üniversitelerde öğreniriz. Dillere erişim, oyunlara, tartışmalara katılmamızı ve temel bir yetkinlik olarak genellikle eğitim fırsatlarına ve somut hizmetlere resmi olarak erişmemizi sağlar. Dolayısıyla, dilin güçlendirici bir etkisi vardır, ancak bir erişim engeli şeklinde, aynı zamanda dışlayıcı bir etkisi de vardır: belirli notlara sahip olmayanlar belirli bir ortaokula alınmazlar. Belirli yeterlilikleri kanıtlayamayanların ülkeye girmesine veya belirli ikamet unvanlarını almak için bir prosedür başlatmasına izin verilmez.

Bu dil düzenlemelerine dil politikası denir: Okullarda hangi dillerin öğretileceğine karar veren açık kurallar, aynı zamanda trafik işaretlerinin veya tabelaların hangi dillerde yazılacağını da belirler.

Bir kaç misal:

Avrupa Birliği'nde dil politikası: Vatandaşlar yetkililere AB'nin resmi dillerinden herhangi biriyle (şu anda 24) hitap edebilirler ve parlamenterler konuları tartışmak için bu dilleri kullanırlar. Elbette bunun için çok sayıda tercüman kullanılmaktadır. Bununla birlikte, AB yönetimi dahili olarak çalışma dili olarak 'sadece' İngilizce, Fransızca ve Almanca kullanır ve AB için çalışmak isteyen herkesin bu dilleri bilmesi gerekir. İşte genel bir bakış

Almanya'da dil politikası: Almancanın yanı sıra, belirli bölgelerde kendi dillerinde eğitim, tabela veya haber hakkına sahip olan tanınmış azınlık dilleri vardır: Danca, Frizce, Sorbça ve Romanca - bunlara ek olarak bölgesel dil Düşük Almanca da tanınmaktadır. Resmi bilgiler

Belirli alanlarda başka düzenlemeler de vardır: Hava trafik kontrolörleri ve pilotlar dünyanın her yerinde İngilizce kullanmakta ve hatta yanlış anlaşılmaları önlemek için alfabedeki harfleri tek tip olarak adlandırmaktadır.

Okulunuzun veya mahallenizin dil politikasını keşfetmek ister misiniz? Buradan okumaya devam edin!